Ga naar de inhoud
Let op: Om de gebruikerservaring op deze site te verbeteren gebruiken we cookies.

Effectief Beheren en Waarderen van Voorraad voor Zelfstandige Ondernemers met Vooruitzicht Bedrijfsoverdracht

De voorraad is een actief of  bezitting van uw onderneming , net zoals de machines, apparatuur of het bedrijfsgebouw. Maar zodra u overweegt om uw bedrijf te verkopen, wordt voorraad niet op dezelfde manier behandeld als andere bedrijfsmiddelen.

Ten eerste verandert de waarde van voorraad. Hoeveel uw voorraad waard is wanneer u begint met onderhandelen over de verkoop van uw zaak kan verschillen van de waarde wanneer u de verkoop afsluit.

Afhankelijk van uw bedrijf, de voorraad die u bezit, en de overeenkomst tussen koper en verkoper, kan voorraad apart worden geprijsd, worden opgenomen in de waardering van uw bedrijf, of volledig worden uitgesloten van de verkoopprijs.

Hoewel kopers voorraad nodig hebben om het bedrijf draaiende te houden, hebben ze misschien niet al de voorraad nodig, en ze waarderen misschien niet wat ze wel nodig hebben op dezelfde manier als u zou doen als u uw bedrijf zou blijven runnen.

Wat omvat voorraad?


Wat de balanspost  voorraad omvat,  verschilt afhankelijk van het type bedrijf. Voorraad voor een detailhandel kan eenvoudigweg de te koop aangeboden goederen zijn. Aan de andere kant kan voorraad voor een fabrikant zowel het eindproduct, de grondstoffen, half afgewerkte producten of verpakking omvatten. Distributeurs kunnen niet alleen de producten tellen die ze verdelen, maar ook vracht- en douanekosten voor het verzenden of importeren van goederen meetellen in hun voorraadwaardering.

Bij het beslissen welke voorraad en hoeveel ervan moet worden opgenomen in uw voorraadwaardering, overweeg dan:

  • Of de voorraad verkoopbaar is
  • Of de voorraad wel of niet verouderd is
  • Hoeveel voorraad een nieuwe eigenaar nodig heeft om het bedrijf te runnen

Hoewel elk bedrijf dat producten verkoopt voorraad nodig heeft om kasstromen te genereren, is niet alle voorraad gelijk. Voortdurende technologische veranderingen kunnen sommige voorraad elektronica verouderd maken. Een kledingwinkel kan misschien de modetrends van vorig jaar niet verkopen. Voorraad voor andere bedrijven kan beschadigde goederen bevatten die niet kunnen worden verkocht.

Als u van plan bent uw bedrijf te verkopen, is het een goed idee om één of twee jaar voor de verwachte verkoopdatum een voorraadbeheerprogramma te implementeren als onderdeel van uw exitstrategie. Kopers betalen over het algemeen niet extra voor overtollige voorraad op uw balans voor meer dan een jaar, dus wanneer het tijd is om te verkopen, kan het niet gunstig zijn om zeer hoge voorraadniveaus te handhaven voor een snelle omzet en klantenservice.

Hoe waardeert u voorraad?


Er is geen enkele manier om voorraad te waarderen. Sommige bedrijfseigenaren gebruiken de prijs die ze voor de voorraad hebben betaald. Anderen gebruiken de verkoopprijs. Boekhoudregels volgens de algemeen aanvaarde boekhoudprincipes vereisen dat bedrijfseigenaren de marktwaarde of hun kostprijs gebruiken om de voorraad te kopen of te maken, waarbij de laagste waarde wordt gebruikt.

U moet de kosten van verkochte goederen (COGS Cost of Goods Sold) kennen en beslissen over de maatstaf die u zult gebruiken voor de waardering van voorraad. U moet ook uw voorraad tellen en eventuele eenheden aftrekken die u niet kunt verkopen.

Berekening van de kosten van verkochte goederen (COGS)
Om COGS te berekenen, neemt u de voorraad aan het begin van een bepaalde boekhoudperiode, zoals een jaar of een fiscaal kwartaal, voegt u de aankopen toe die u hebt gedaan of de goederen die u hebt geproduceerd tijdens die periode, en trekt u uw eindvoorraad af van dat totaal.

De formule is: Beginvoorraad + aankopen gedaan of producten vervaardigd - eindvoorraad = COGS

Bijvoorbeeld, laten we zeggen dat u een kledingzaak bezit. Aan het begin van het jaar bestond uw voorraad uit 50 truien die elk € 20 kostten. Tijdens het jaar kocht u nog eens 20 truien voor € 25 per stuk, en tegen het einde van het jaar had u 50 truien verkocht. Uw resterende voorraad zou dan 20 truien zijn.

Maar hoe bepaalt u de kosten van die 20 truien? U heeft er een aantal gekocht voor € 20 en andere voor € 25. Welke blijven er aan het einde van het jaar in uw voorraad—en dus de kosten van uw resterende voorraad—hangt af van de boekhoudmethode die u gebruikt.

Maatstaven voor het waarderen van voorraad


Er zijn verschillende manieren om een ​​boekwaarde toe te kennen aan de goederen in uw voorraad, en de boekhoudmethode die u kiest, heeft gevolgen voor de brutowinst die u laat zien en de belastingen die u moet betalen over uw inkomen en de verkoop van uw voorraad.

Kleine bedrijfseigenaren kunnen een van de volgende methoden kiezen om de waarde van de voorraad te berekenen. Het belangrijkste is dat uw berekeningen nauwkeurig zijn en dat u consistent dezelfde maatstaven gebruikt. Het overschakelen van boekhoudmethoden van het ene jaar op het andere zal argwaan wekken bij kopers en waarschijnlijk ongewenste aandacht trekken van de fiscus.

First In, First Out  (FIFO)


De FIFO-methode gaat ervan uit dat de eerste goederen die zijn gekocht ook als eerste worden verkocht. Omdat de prijzen doorgaans stijgen naarmate de tijd verstrijkt als gevolg van inflatie, zal het verkopen van de minst dure goederen eerst waarschijnlijk laten zien dat u aan het einde van uw verkoopcyclus een grotere winst heeft gemaakt.

Als de hiervoor vermelde kledingwinkel  de FIFO-maatstaf gebruikte, zouden de verkochte truien afkomstig zijn uit zijn oudste voorraad—de truien waarvoor het € 20 per stuk heeft betaald. Omdat het gedurende het jaar 50 truien heeft verkocht, zou het al zijn € 20-truien hebben verkocht en geen van zijn € 25-voorraad hebben gebruikt met FIFO. De resterende voorraad  zou 20 truien zijn die elk € 25 kosten, of een totale waarde van € 500.

De kledingzaak zou meer winst laten zien met de FIFO-methode omdat de kostprijs van de verkochte truien € 20 was, niet € 25. Het verschil tussen de € 20 kosten en de verkoopprijs zou groter zijn in vergelijking met het gebruik van een kostprijs van € 25. Maar hoewel dat de balans van de kledingzaak er beter uit zou laten zien, zouden de hogere winsten ook waarschijnlijk leiden tot hogere belastingen.

Last In, First Out (LIFO)


LIFO gaat ervan uit dat de laatste goederen die aan voorraad zijn toegevoegd, de eerste goederen zijn die worden verkocht. Dat betekent dat de duurste goederen eerst worden verkocht in het bovesntaand voorbeeld. Het verschil tussen de kosten van voorraad en de verkoopprijs ervan zal kleiner zijn dan bij het gebruik van de FIFO-maatstaf, dus deze kledingzaak zou minder winst laten zien op zijn balans.

Door het toepassen van de LIFO-boekhouding op ons voorbeeld, zou u berekenen dat alle 20 truien van € 25 elk zijn verkocht en 25 van de resterende 50 truien zijn verkocht voor € 20 elk.

LIFO is de tegenhanger van FIFO. Het toont minder winst en dienovereenkomstig zal uw belastingaanslag waarschijnlijk lager zijn. Als de economie echter halverwege het jaar in een recessie zou belanden, kunnen de effecten van deze twee maatstaven worden omgekeerd.

WAC of  Weighted Average Cost - Gemiddelde Kosten 


Om de waarde van uw voorraad te berekenen op basis van gewogen gemiddelde kosten, telt u de totale waarde van al uw voorraad op en deelt u deze door het aantal eenheden voorraad dat is verkocht.

Gewogen gemiddelde kosten is een eenvoudigere manier om de waarde van voorraad te berekenen en levert waarschijnlijk een belastingaanslag op ergens tussen die welke u zou hebben met FIFO of LIFO.

Specifieke Identificatie


Zoals de naam al doet vermoeden, kent specifieke identificatie de werkelijke kosten toe om elk item in voorraad te kopen of te maken en de werkelijke verkoopprijs waarvoor het wordt verkocht. Hoewel deze methode de meest nauwkeurige voorraadwaardering biedt, is het ook de meest gecompliceerde om te berekenen.

Onderhandelen over voorraad bij de verkoop van uw bedrijf


Tijdens het onderhandelingsproces worden veel aspecten van de verkoop besproken, waaronder de bepaling van de waarde van de voorraad. Zodra u de kosten van goederen heeft berekend en het resterende aantal eenheden in voorraad heeft bepaald, kunt u dit resterende eenheidsaantal vermenigvuldigen met hun individuele eenheidsprijs om de waarde van de voorraad te bepalen.

Net als de meeste aspecten van een bedrijfsverkoop staan de waarde van de voorraad en de manier waarop deze wordt opgenomen in de waardering van uw bedrijf open voor onderhandeling. Kopers en verkopers kunnen—en doen dat vaak—verschillende opvattingen hebben over de opgenomen voorraad en de waarde ervan.

In de meeste gevallen zullen zowel kopers als verkopers hun voorraad tellen voordat de verkoop wordt afgesloten, en zullen ze eventuele verschillen moeten onderhandelen. Een andere optie is om een ​​onafhankelijk derde partij in te huren om de voorraad te tellen.

Kopers en verkopers moeten overeenstemming bereiken over:

De Methode voor het Bepalen van de Kosten van Voorraad
Wordt de voorraad gewaardeerd op basis van de verkoopprijs of de kostprijs om de goederen te kopen of te maken? Als het bedrijf een productiebedrijf is, moeten koper en verkoper bepalen hoe de voorraad materialen voor goederen die nog niet zijn voltooid (werk in uitvoering) zal worden gewaardeerd.

Hoeveel Voorraad Wordt Inbegrepen in de Verkoop
Als de verkoper meer voorraad heeft dan nodig is om het bedrijf te runnen, moeten koper en verkoper het eens worden over hoeveel er zal worden gekocht. Als de voorraadniveaus onvoldoende zijn en een koper de voorraad bij het sluiten van de verkoop moet aanvullen, zullen koper en verkoper waarschijnlijk de waardering van het bedrijf dienovereenkomstig moeten aanpassen.

Of voorraad wordt opgenomen in de Aankoopprijs of Afzonderlijk wordt Verkocht
Dit punt is vooral belangrijk voor verkopers omdat de verkoop van voorraad wordt belast als gewoon inkomen, wat een hoger belastingtarief is dan de behandeling van vermogenswinsten die wordt gebruikt voor veel andere activa. Kopers daarentegen geven er misschien de voorkeur aan om voorraad afzonderlijk te kopen omdat ze het onmiddellijk kunnen afschrijven om een ​​belastingaftrek te krijgen.

Hoe u uw voorraad waardeert, kan het verschil betekenen tussen geld op tafel laten liggen of de beste prijs voor uw bedrijf krijgen. Verkopers kunnen een overnamebemiddelaar of accountant inschakelen om hen te helpen het beste resultaat voor hun verkoop te bereiken. Deze professionals kunnen u begeleiden bij het opstellen van een koop- en verkoopovereenkomst waarin wordt beschreven hoe voorraad wordt afgehandeld, het tellen van de voorraad voor het sluiten, en het onderhandelen over eventuele prijsaanpassingen die nodig kunnen zijn.

Voor kleine ondernemingen biedt UNIZO Overnamemarkt het begeleidingstraject

Advies op maat voor overlaters van een kleine onderneming.

Effectief Beheren en Waarderen van Voorraad voor Zelfstandige Ondernemers met Vooruitzicht Bedrijfsoverdracht